در شرایط فعلی این خبر کمی عجیب به نظر می رسد اما یک ایرانی به نام آقای پیمان کارگر مدیرعامل جدید «رنوخاورمیانه» شده و ایران نیز حالا پایگاه صادراتی رنو در خاورمیانه به شمار میرود . ایمان کارگر در نشستی خبری اظهار کرد: بخش رنو خاورمیانه در چارت سازمانی رنو فرانسه تشکیل شده و این جانب علاوه بر مدیرعاملی پارس، مدیر عاملی و نمایندگی شرکت رنو فرانسه را در 13 کشور خاورمیانه برعهده گرفتم.
در طول نشست خبری آقای پیمان با اهالی رسانه از خبرنگاران اصرار بود که به این دلیل و به آن دلیل، استراتژی جدید رنو سرانجامی حداقل در کوتاهمدت نخواهد داشت و از مدیرعامل رنوپارس انکار؛ آقای کارگر البته همه مشکلات موجود را پذیرفت و حتی از سخت تر شدن شرایط نسبت به گذشته خبر داد، اما از ابتدا تا انتهای نشست خبریاش تاکید کرد که «میشود» و «میتوانیم.» او با صراحت گفت که ایران بازاری استراتژیک برای رنوییها به حساب میآید و این نه حرف او که حرف مدیران ارشد رنو است. مدیرعامل رنو خاورمیانه حتی این را هم گفت که رنو منتظر رییس جمهور آینده ایران نیست و کاری ندارد که چه کسی میهمان بعدی پاستور خواهد شد، چون برنامههایش شفاف است و خود را برای شرایط آینده کار در قلب خاورمیانه، آماده کرده است.
اما برنامهای که رنو برای ایران به عنوان پایگاه صادراتیاش در خاورمیانه دارد، از تبدیل شدن کشور به پل ارتباطی این شرکت فرانسوی با اعراب حکایت میکند. به گفته مدیرعامل رنوپارس، «رنو خاورمیانه» با حضور 13 کشور شامل ایران، عراق، عربستان، کویت، بحرین، عمان، امارات متحده عربی، قطر، اردن، لبنان، سوریه، یمن و افغانستان تاسیس شده است. طبق برنامهریزی انجام شده، ایران به عنوان پایگاه صنعتی رنو در خاورمیانه محسوب میشود و تولیدات این شرکت در ایران مطابق با استانداردهای بینالمللی به بازارهای خاورمیانه صادر خواهد شد. با این حال تیم بازاریابی و فروش شرکت رنوی خاورمیانه در دبی مستقر میشود و یک تیم پشتیبانی نیز در پاریس وجود خواهد داشت. همچنین در راستای برنامه جدید رنو، سرمایهگذاری این شرکت در ایران افزایش خواهد یافت که این مساله در حال بررسی است.
این خبر مهم با خبر ورود یک محصول جدید از رنو نیز به ایران همراه بود . با پایان یافتن مراحل نصب خطوط تولید و تامین قطعات محصول جدیدی از شرکت رنو در ایران تولید خواهد شد.
به نقل از ایسنا، این خودرو جدید در خارج از کشور با نام ساندرو شناخته می شود که خودرویی تولید شده بر روی پلت فرم X90 (همان پلت فرم تندر 90) است. البته اگرچه ساندرو بر روی پلت فرم تندر 90 تولید شده اما از نظر شکل ظاهری (بدنه) و طراحی داخلی تفاوت های زیادی با این خودرو دارد.این خودروی جدید برخلاف تندر 90 طراحی بهتری داشته و با داشتن زوایای گرد و منحنی در بدنه، برعکس تندر 90 از ظاهر جذابی برخوردار است. طول این خودرو حدود چهار متر بوده و فضای داخلی بیشتری نسبت به تندر 90 دارد. تولید ساندرو از سال 2008 در سایتهای تحت مدیریت شرکت رنو آغاز شده و همچنان ادامه دارد. اگرچه زمان دقیق تولید و عرضه این خودرو در بازار ایران هنوز مشخص نشده اما احتمال دارد تا پایان امسال این کار صورت گیرد.
و اما روایت پدال از رنو سندرو …
رنو سندرو گامی در راستای روابط بین المللی شرکت رنو است . این محصول که در ابتدا در Mercosur (اتحادیه ی کشورهای آمریکای جنوبی) تولید و عرضه شد مانند لوگان نقشی اساسی را در پروژه های بین المللی رنو ایفا می کند . در سال 2008 نیز نسخه ی داچیا از سندرو ، در رومانی ، برای بازار اروپا و مغرب نیز برروی خط تولید قرار گرفت . در سال 2009 برنامه ای برای تولید و فروش این محصول در آفریقای جنوبی گرفته شد . و این روند حضور در بازارهای مختلف ادامه داشته است تا به اکنون که ایران بعنوان میزبان بعدی دسترو انتخاب شده است .
از ویژگی های بارز این محصول البته در بازار جهانی خودرویی پویا ، جادار و با طراحی نسبتا خوب است که این طراحی حضور در بازار کم تنوع و تشنه ای مثل ایران را تا سال ها تضمین می کند . در بازار جهانی این خودرو به قیمت کم در مقابل کلاسی که دارد مشهور است به عبارت دیگر قیمتی که سندرو دارد هم رده ی خودروهایی در کلاس ابعادی کوچک تر است . بازار هدف و اولیه ی این خودرو آمریکای جنوبی است تا بتواند نیازهای شهری و خانواده های این منطقه را پوشش دهد . بر همین اساس سندرو زاییده ی مرکز تحقیقات تکنولوژِی رنو در آمریکای جنوبی RTA ، در برزیل است .در سال 2005 حدود 50 کارمند RTA کار را برروی این پروژه در کنار تیم توسعه آغاز کردند، که نتیجه ی آن با توجه به ظرفیت های تولید و تامین قطعات منطقه ، سندرو شد . RTA در حالی این خودرو را با توجه به ضرب العجل ها در خط تولید قرار داد که همزمان به کیفیت و هزینه های آن می اندیشید . از مزایای این پروژه قرارگیری بخش تولید در نزدیکی بخش مونتاژ بود که باعث کاهش در حمل و نقل قطعات ، هزینه های تدارکات و عوارض گمرکی شد .
برای اطمینان از هماهنگی سندرو با بازار آمریکای جنوبی هشت دستگاه از این خودرو پیش از تولید هر کدام بیش از 500 هزار کیلومتر در انواع جاده های آمریکای جنوبی تست شدند . همزمان تست های مشابهی هم بروی این خودرو در فرانسه صورت گرفت . شعبه رنو در برزیل 372 میلیون یورو برروی پروژه ی لوگان و سندرو سرمایه گذاری کردند . هر دو خودرو برروی پلت فرم B0 توسعه داده شدند که باعث کاهش هزینه ها در فاز تحقیقاتی و تولید شد .
بدون شک حضور لوگان و سندرو نشان دهنده ی ظرفیت های وقت آمریکای جنوبی و تضمین استفاده ی بهینه از امکانات آن کشور ها بود که باعث شد هزاران فرصت شغلی ایجاد شود .
حال باید دید که در صورت ادامه ی همکاری رنو با ایران آیا حاضرند تا دوباره با صرف چنین هزینه ای ، مدلی بر پایه ی ویژگی های منطقه ی خاورمیانه به طور اختصاصی طراحی کنند یا اینکه همچون هموطن دیگرشان پژو صرفا به بازاری مطمئن برای خودروهای قدیمی فکر می کنند . این سوالی است که تاریخ پاسخگوی آن خواهد بود .
به هر حال حضور رنو در چنین شرایطی می تواند شوک مثبتی به صنعت خودروسازی کشور وارد کند .
نظرات شما عزیزان: